Op 22 november 2014 vulden de 37 leerlingen van het 6de
leerjaar het vragenbundeltje van voorronde van de Vlaamse Jeugd Technologie
Olympiade in. De 48 beste Vlaamse VJTO’ers (of hoe moet ik het noemen)
en de 8 beste Nederlandse mogen deelnemen aan de finale op 6 december. Van onze
school waren van 6E Merten en van 6G Wouter, Stef en Jonas gekwalificeerd voor
die finale. Ik interview Merten (dus mijzelf) over die VJTO.
Merten, van jouw klas ben je de enige gekwalificeerde.
Wat zeg je zelf?
Wel, ik ben natuurlijk heel blij dat ik mag deelnemen
aan de finale maar om terug te komen op wat je zei over ‘de enige van de klas’
is wel waar maar de juf zegt altijd dat we vooral met de 2 klassen samen willen
werken vannalles en eigenlijk heeft ze wel gelijk. We zijn met z’n vieren
gekwalificeerd en dat vind de juf heel leuk, aangezien er nog nooit een
leerling van onze school gekwalificeerd was.
Dat
er vier kinderen van je school gekwalificeerd waren voor de finale, betekent
dat dat het moeilijk was of juist niet?
Moeilijk is een zwaar begrip.
Wanneer is iets moeilijk? Voor mij was het niet zó moeilijk omdat ik veel wist
over het onderwerp, maar van sommige vragen wist ik kop nog staart en die heb
ik dan opengelaten. Dat levert trouwens nog een punt op.
4
gekwalificeerden, is dat eigenlijk veel?
4 van de 37, dat is ongeveer 1 op de negen. Dat is
niet zo weinig. Als ik die lijst van finalisten zag, viel het me op dat je zo
Berlaar, Boechout, Berchem... en dan plots 4 keer Lier. 4 keer achter elkaar
hè, dat is nog zo weinig niet.
Vond je het leuk? Dan bedoel ik de voorronde
hè;
Ja, jammer dat ik het maar één keer kan doen. Ik ben
blij dat ik de kans gekregen heb om naar die finale te gaan. Ik krijg die kans
ook maar één keer in m’n hele leven!
Waar mik je op?
Wel, als ik in de top tien zit zou ik al heel
tevreden. Als je ziet dat er 56 leerlingen meedoen is dat niet zo
gemakkelijk.
Dank
U Merten, we hebben veel bijgeleerd. Da-aag.
Da-aag ook.
